پاییز
پاییز همیشه دلم رو را به لرزش عجیبی میاندازه
گاهی نمیتونم درک کنم که چرا پاییز برای عده ای غم انگیز هست
این همه رنگهای شاد این همه نشاط که زمین ان را مانند بوم نقاشی به خودش دعوت میکنند و یا ین اخرین تلاش طبیعت که زندگی را با تمام به پایان رسیدنش به یاد ادمها میاندازه چرا باید غم انگیز باشه
شاید چون خودم پاییزی هستم این حس کمی غم انگیز بودن باعث میشه بهم بر بخوره
دوست دارم این فصل زیبا رو با تمام وجود
در طول راه , پشت هر پیچ , انتظار دیدن یک منظره زیبای دیگر از طبیعت ,
بی اختیار دست منو به طرف دروبین میبرد
یاد این قانون طبیعت افتادم که هیچ چیز از بین نمیره و فقط از شکلی به شکل دیگر تبدیل میشه
زندگی همیشه در جریان هست . پاییز نمیتونه فصل مرگ طبیعت باشه
پاییز ادامه زندگیست
شیدایی
رفصی متفاوت
رقصی خاص
...
رقصی با ملودی های سازهای دلم
ای نا اشنا
خوب گوش کن
میشنویی صدای اهنگ دلم را
و یا صدای رقص پاهایم را ؟
میرقصم در صحرای خیالم
میکوبم با ریتم , ریز , بر بستر خاک
میزند زنگ هر ضربه تند , نا ارام
میرقصم با با ساز دلم
اما میدانم ,
تو نخواهی شنید صدای سازم را
تا نبیتی این رفصم را
فریبا ستاری
DANGEROUS TERRITORY
چند روزی هست که چند ضرب المثل را با خودم دائما تکرار میکنم.چرا ؟
بگذارید اول این جمله ها را برایتان بنویسم و
بعد در مورد انها با شما صحبت کنم.
DANGEROUS TERRITORY
WALKING ON THE THIN ICE
THE VERY THIN LINE BETWEEN GOOD OR BAD
DIGGING YOUR OWN GRAVE
در زندگی گاهی حس ما جرا جویی ما را به مسیری میبرد
و از پایان و نتیجه کارمان بی اطلاع هستیم .فقط به هیجان این کار فکر
میکنیم نه باز تاب ان . اینجاست که به محدوده ای وارد شده ایم
که حریم ما نیست. علاوه بر اینکه برای ما خطرناک
میتواند باشد اطرافیانمان را هم دچار مشکل میکند
DANGEROUS TERRITORY
دراین مسیری که انتخاب کرده ایم احتمال هر حادثه ای وجود دارد .
چون فقط به خاطر هیجانش انرا برگزیده ایم.
درست مانند این است که بر روی لایه ای نازک از یخ پا گذاشته ایم.
WE ARE WALKING ON THIN HCE
کمی بی احتیاطی باعث نابودی
ما خواهد بود و چون در ان موقعیت ما سر مست از هیجان و اضطراب هستیم ,
شرط احتیاط را فراموش میکنیم.
مست از غرور پیش میرویم و در انتها همه انچه را که داشته ایم سر میز قمار از دست خواهیم داد.
سوال در اینجاست مرز بین خوب و بد چیست
THE VERY THIN LINE BETWEEN GOOD OR BAD
خط نازکی که حتی ممکن است دیده نشود زیرا که ما دقت و فراست
خود را از دست داده ایم و حتی نیم نگاهی نکرده ایم که از این خط مدتهاست
که گذشته ایم .اگر در این موقعیت به اشتباه خود پی بردیم و
در راه برای باز گشت همیشه باز است ولی اگر سر سختانه
به درستی عمل خود پافشاری کردیم ان وقت است که با دست
خود گور خود را کنده ایم.
DIGGING YOUR OWN GRAVE
شما چی فکر میکنید . ایا شما به دنبال این چیزها هستید؟
دعا
دعایت کنم یا نفرین ...
دعایم که مستجاب نشد ...
نفرینت هم نمیکنم ...
فقط تماشایت میکنم تا بعد...
فریبا ستاری / اسفند
میخواهی ببخش میخواهی نبخش
ببخش اگر نوشته هامو زیاد دوست نداری.
ببخش اگر ازشمع و گل وپروانه و بلبل نمی نویسم.
ببخش اگراز شعرهات تعریف نکردم .
ببخش اگردیشب زنگ زدم واز خواب بیدارت کردم.
ببخش اگرروغن کرمانشاهی روی برنج نداده بودم یا گوشت خورشت کم بود.
ببخش اگربرای تولدت بجای سکه کتاب اورده بودم.
ببخش اگربهت نگفتم مدل جدید موهات خیییییییییییلی بهت میاد.
ببخش اگر گفتم همسایه ها میتونن گوشت بخرند .پول این گوسفند را بده
خانه سالمندان.
ببخش اگرگفتم بابا تحقیرش نکن این زن هم حق زندگی داره.
ببخش اگر گفتم دلم برای این دختر فراریها میسوزه.
ببخش اگر گفتم چشماتو باز کن تو گفتی نه من خوابم میاد.
ببخش اگر گفتم دهنت بو می ده برو دندوناتو بشور.
بخش اگر زیاد حرف می زنم سرت به درد میاد.
ببخش اگر من هستم تو نمیتونی منو تحمل کنی.
.
.
.
نبخشیدی هم به درک. منهم تو رو نمی بخشم که می بینی و هیچی نمیگی.
ف ستاری.....۱۵/۱/۸۸
خاطره
یادم میاد تاره ازدواج کرده بودیم داشتیم میرفتیم مهمونی .یه ماشین پبکان قهوه ای داشتیم که پدر سعید براش قبل از ازدواجمون خریده بود . ان ماشین رو خیلی دوست داشتیم شاید چون خاطرت زیادی با ان ماشین قبل از ازدواجمون داشتیم.
توی میدان فردوسی که رسیدیم چشمم خورد به زنی که سر تا پا قرمز پوشیده بود. زنی مسن و کمی هم چاق .شاید هم لباسهاش اینطوری نشون میداد. هوا کمی گرم بود ولی یک کت قرمز یا یه دامن قرمز بلند تنش بود . موهای اشفته اش از زیر رو سری زده بود بیرون .توی میدان مشغول فروش گل بود .ان موقع میدان فردوسی مثل حالا شلوغ نبود برای همین ان زن خیلی به چشم می خورد من حسابی مجذوبش شده بودم با ان چتر و دستکش های پارچه ای قرمز. برای اولین بار بود که میدیدمش.
به سعید گقتم :این زنو رو ببین !
سعید گفت: تا حالا اینو ندیده بودی ؟
گفتم: نه چطور مگه؟
گفت: این زن سرخپوش معروف هست دیگه . همون که فرشته براش ان اهنگ ...رو خونده .
گفتم :جدی میگی! داستانشو میدونی ؟
گفت: اره مثل اینکه اینجا با معشوش قرار داشته ولی هر چی اینجا منتظرش میشه اون سر قرار نمیاید. بعد از ان همیشه لباسهای قرمز میپوشه و اینجا ها میگرده و هنوز چشم به راهه.تنها فرقی که کرده یه رو سری قرمز بعد از انقلاب سرش میکنه ...
مدتها بعد از ان هر وقت از میدان فردوسی رد میشدیم چشمم دنبالش می گشت تا دوباره ببینمش . گاهی هم گذری چشمم بهش میافتاد.از دیدنش خوشحال میشدم . منو شاید جنون عاشق بودن این پیر زن مجذوب کرده بود.با اینکه میدونم که باید مرده باشه ولی باز هم هر وقت از ان میدان میگذرم باز یاد اولین روزی میافتم که این زن عاشق رو دیده بودم.
...................................
حالا فکر میکنم اگر همه چیز به خوبی پبش میرفت و انها به هم میرسیدند و بعد هم ازدواج میکردند و صاحب چند تا بچه قد و نیم قد دماغو هم به فرض میشدند تازه میشدند مثل زن و شوهرهایی که بعد از مدتی تو سروکله هم میزند و از دیدن قیافه های هم بیزار.
زن سرخپوش شد خاطره ماندگار از یک مجنون عاشق در دنیایی
که عشق واقعی رنگ باخته است
شاید کمی تلخ باشه که بگم ,
خوب شدکه ان مردک نیامد چون اگر میامد....
دیگه زن سرخپوشی نبود که ازش حرفی زده بشه
یا کسی از عشق و چشم به راهی این زن مجنون یاد کنه
فریبا.ستاری اول اذر / ۸۸
صدای پرواز
افتاده ای بر خاک ای گل رز
چشمانت چه زیباست خون تو سرخ
نگاهت بر خون نشسته اما باز
صدایم میکند دوباره ندا را کن اغاز
دنیا شنید اواز تو ای پرنده خوش اواز
بترسیدند خفاشان از صدای پرواز
فریبا . ستاری
برنه کی بود
بگذر
بگذر ای مست از این کوچه ما
مشت مزن بر در این کاشانه ما
گر دل ما اسیریست در این خانه
مشکن در و بگذر از این دل دیوانه ما
فریبا.ستاری ۱۱/۱۱/