امید


برف‌ها هم آب شدند و رفتند…

هرچند که آن‌هم نعمتی بود از جانب خدا،

و زمین‌ سبک ‌تر نفس کشید،

بهار، آرام‌آرام، با لطافتش رسید

امید دارم دل‌ها هم،

همین‌قدر تازه بشن، همین‌قدر نو،

مثل شکوفه‌های اولین صبح فروردین.

خدا که همیشه حواسش هست،

به دل‌هامون، به آرزوهامون،

به بغض‌هایی که بی‌صدا می‌ریزیم.


فقط باید باور داشته باشیم

که بعد هر زمستونی،

حتماً یه بهاری هست


فریبا ستاری



نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد