بی نیازی

تا به حال فکر کرده‌اید که چرا عذرخواهی کسی که به ما صدمه زده را نیاز نداریم؟ این دیدگاه که به نظر ساده می‌رسد، پر از غنای فکری است و بخشی از مفهوم عمیق بشریت را دربر می‌گیرد.

وقتی کسی به ما صدمه می‌زند، دردی وجودی در دلمان به وجود می‌آید. این درد می‌تواند فیزیکی یا روانی باشد، اما هر دو به یک انسان کامل حمله می‌کنند. اما عذرخواهی، هرچقدر صادق و خالصانه باشد، نمی‌تواند این صدمات را از التیام ببخشد . چون زمان به عقب بر نمی‌گردد و زخم‌ها نمی‌توانند فوراً درمان شوند.

عذرخواهی، گاهی  ممکن است اسیبی دوباره بر احساس ما باشد. چرا که آن به ما یادآوری می‌کند که ما قربانی شدیم، و این حقیقت ناراحت‌کننده و تلخ است. برخی از ما ممکن است احساس کنیم که باید برای حفظ دیگران یا حتی خودمان، ظاهری از بخشش ارائه دهیم، حتی اگر هنوز از درون در حال رنج بردن هستیم.

به همین دلیل، گاهی اوقات ما نیازی به عذرخواهی نداریم. چون نیازمند ترمیم، مراقبت و درمان خود هستیم، نه اینکه ببخشیم و فراموش کنیم. ما نیاز داریم که زمانی برای بهبود خود داشته باشیم، تا بتوانیم با سلامتی روانی و فیزیکی خود به حیات ادامه دهیم. این بیانگر احترام و عزت نفس خودمان است، نه عدم توانایی در بخشش. 

فریبا ستاری