خواب برای چیست وقتی رهگذری چون " تو " ندارد


فریبا ستاری



حرف این روزا ...




دلتنگی به کنار


دلم گیره !



فریبا ستاری



زندگی بازی نیست




زندگی برای خیلیها مثل یک بازی میمونه . مثل نون بیار کباب ببر ... مثل من قایم میشم تو منو پیدا کن ... مثل یک قول و دوقول ... وقتی بچه بودیم حال میکردیم یا این بازیها ... حیف که گاهی فکر میکنیم که هنوزم بچه ایم ... غافل از اینکه گاهی نون رو می بری و خودت کباب برمیگردی یا قایم میشی و طرف رو سرگردون میکنی برای پیدا کردنت... بدتر از همه قول و قرارهایی که فقط برای دلخوش کردن همدیگه به زبون میاریم . یاد بگیریم که دل همدیگه رو به بازی نگیرم ... درسته که دل عقل نداره و با حسش تصمیم میگیره اما گاهی تصمیمیش عقل رو هم حیرون میکنه...



فریبا ستاری





فرشته ی من


سخت ترین درس زندگیم این بود که یاد بگیرم  " تو می ایی که نمانی "
و چقدر این درس برای من سخت و نفس گیر است
هیچ امدنی برای ماندن نیست
حتی فرشته ها هم روزی خواهند رفت 
انها زود می ایند و زود هم می روند
زود می ایند به موقع و بدون هیچ تاخیری

درست سر بزنگاه

و زود میروند خیلی زودتر از انتظار

درست همان موقع که تو دل کندن نداری

انگاه تو زیبایی وجودشان را در جای پای ارامشی که دز زندگیت به جا گذاشته اند می بینی



فریبا ستاری




تو



تمام قاصدکها خبر از تو میاورند که نیستی


انها نمیدانند که


سند عشق را به نام تو زدم !



فریبا ستاری



نفس



تمام خیالهای دنیا را کاشتم

سبز شدند


من خوش خیال نبودم
واقعیت همانی بود که خیال میکردم


فریبا ستاری



صندوقچه ای دیگر


تمام انگیزه هایم

تمام غریزه هایم

تمام ارزوهایم

تمام رویاهای توهم زده ام

و تمام زن بودنم را

درون صندوقچه ای میگذارم

همه اش مال تو

تو هر چه خواهی با ان بکن
چشمانم مشتاقند برای کمی بیخبری

چقدر بیخوابی
چقدر بیخوابی


فریبا ستاری

بهار 92


باز هم بهار

باز هم خواهش نسیم لطیف صبحگاهی

باز هم نگاهی به سوی پنجره های نیمه باز

باز هم تمنای شنیدن صدای مست قناریهای همسایه

باز هم نوازشی برای چشمان باز بعد از دیدن سبزی نشسته بر شاخه های خواب الود

باز هم شنیدن خنده های کودکانه در لباسهای نو

باز هم لذت دیدن پریدن گنجشگان بازیگوش از شاخه بر شاخه ای دیگر

ناگهان صدایی دلم را میلرزاند

هراس شنیدن صدای برخوردن گنجشگی بر شیشه های پاک شده ی نامرئی

باز هم دلم میلرزد

باز هم دلم میشکند

باز هم روزی چند بار این صدا را میشنوم ...



...


فریبا ستاری



امید

 

 

 

در پشت این ابرها  

خورشید در انتظار من است 

ابرها ببارید که اسمان دلم هنوز هم روشن است

 

این زمین سرد است  

ولی دوباره روزی سبز خواهد شد 

این سکوت خود گویای رازهای نگفته من است  

 

انتظار نمیکشم که هر که امدنیست خود میاید 

درها را باز میگذارم  

این گواه باور من است 

 

حدیت دیدن گرمی و سردی روزگار نیست  

هر چه هست  

داستانی به خط خود من است  

 

کمی صبر داشته باش  

ای پرنده بی قرار دلم 

پایان هر شب سیه سپیدی صبحدم است   

 

  

 

فریبا ستاری

شروعی دیگر

کنار پنچره ام کبوتر سفیدی نشسته است

میترسم از جایم تکان بخوردم

میترسم حرکت نسنجیده ام فراریش دهد

سفید است یک دست

قبلا ها داشتم شبیه اش را

ولی روزی رفت و دیگر برنگشت

کمی گنگ از ان حادثه نگاهش میکنم که مبادا این هم پریدنی باشد

پس ارام برایش شروع به خواندن میکنم

به طرفش میروم

او تکانی نمیخورد

من همچنان میخوانم

کبوترم با چشمهایش میگوید " ایا اماده ای ؟ "

پنچره باز است

من هم هوای پرواز دارم  

 

 

 

فریبا ستاری 

 

۹۰/۱۱/۸